dinsdag 5 mei 2015

Vogelvrij


Drijvende bruidsjurk
Het weer was grillig, toch trok ik erop uit. In het Westerpark was het minder druk – kennelijk bleven mensen liever thuis. Ik passeerde de “drijvende bruidsjurk”, een standbeeld in het water dat ooit aangekocht is door stadsdeel Westerpark. Zoals altijd ving het mijn blik, omdat er ook nu weer een meeuw op was geland die parmantig met hebberige kraaloogjes de vijver overzag.

Innerlijk stil, wandelde ik door luide muziek en langs karretjes waar je met festivalmuntjes eten kon kopen. De zon beloonde aanwezigen rijkelijk. De wind liet zich zien in de talloze blaadjes die opstegen en neerdwarrelden, telkens bewegend in kleine cirkels. Ik was naar buiten gegaan om de geest van Vrijheid te vangen. Maar wat ik ontdekte was de schoonheid van de natuur.

Bevrijdingsfestival Westerpark
Nu ben ik thuis en denk ik: misschien is dat wel echte vrijheid. Schoonheid kunnen ervaren zonder beperkingen. Omdat er niemand is die je erin tegenhoudt, niemand is die je stopt in je bewegingsvrijheid en niemand is die je verbiedt te schrijven over wat je bezighoudt – of verbiedt om te lezen wat anderen schrijven.

Misschien is echte vrijheid wel ontdekken dat je grootste zorg niet overleven is. Dat je angsten slechts relatief zijn en je keuzes elke dag weer zó talrijk dat ze bijna verlammen. Misschien is echte vrijheid wel het besef dat je vrijheid pas volledig kunt bevatten op het moment dat het te laat is om ernaar te handelen. 

Ik denk weer aan de meeuw op de “drijvende bruidsjurk” en vraag me af of die weet dat ze koningin is. Want in onze wereld zijn vogels de enige échte vrijen.

Als ze vrij zijn, dan.

dinsdag 3 februari 2015

Schaamteloos gelukkig van niets bijzonders

Vandaag is het een en al genieten. Voor ik mijn werkdag in de Oba begon, gunde ik mezelf een kwartier zon. Ik ging op de treden zitten. Die waren vast niet schoon, maar ik las laatst dat in vuil, aarde en stof microbacterien zitten die hetzelfde gelukmakende effect hebben als serotonine.
Misschien kwam het daardoor dat ik het werken nog even besloot uit te stellen.


Geluk is schaamteloos scheppen
Het was al bijna lunchtijd toen ik op de bovenste verdieping van de Oba met de flair van een ervaren La Place-eter direct friet bestelde en in de wachttijd schaamteloos zo veel mogelijk salade schepte in het kleinste saladebakje. Toen er wat spruitjes met sambal van de stapel afvielen wist ik dat ik het goed had gedaan.
De frietman paste dezelfde tactiek toe en schepte zo veel mogelijk friet in het kleinste schaaltje. Volgers, ik houd daarvan.
Tijdens het eten ontdekte ik dat de saladejus eigenlijk een perfect sausje was voor over de friet. Met een bol buikje besloot ik de overgebleven mayonaise terug te brengen...

... en toen ontstond er een (niet delenswaardig) gesprek. 
A: Dag. Ik heb deze mayo net bij je gekocht, maar toch niet nodig gehad. Mag ik hem terugbrengen?
B: Nee, dat kan helaas niet.
A: Waarom niet?
B: Ehm... dat kan helaas niet.
A: Huh, hoezo niet?
B: Ehm... heb je de bon nog?
A: Ja (gretig naar portemonnee grijpend - als zzp'er bewaar je altijd bonnen)
B: Ehm... vraag het anders aan mijn collega bij die kassa verderop.
A: Oké.
A: Ik wil graag deze mayo terugbrengen.
C: Oh?
A: Ja, ik heb hem niet nodig gehad en weggooien is zonde.
C: Hm. Heb je de bon nog?
A: Ja, hier.
C: Ik zie dat je het bij mijn collega hebt gekocht, kun je het bij hem terugbrengen?
A: Maar hij zei juist dat ik het aan jou moest vragen.
C: [Maakt een "tjoerie"-geluid. Baant woedend richting collega, onderwijl tegen haar hoofd tikkend om duidelijk te maken wat ze van haar collega vindt]
C: [Snauwend] Waarom stuur je deze mevrouw naar mij?
B: [Stilte]
C: Geef haar direct haar geld terug.
B: [mompelend, overhandigt me de zestig cent]
A: [Vrolijk] Dankjewel!

Geluk is herhalen
Later sta ik weer in de rij. "Hoi, ik kom mijn gratis koffie ophalen. Hierna val ik je niet meer lastig hoor!" [Grote glimlach].

Misschien ben ik irritant als ik vrolijk ben, maar oh wat heb ik vandaag een lol. Genietend van mijn gratis koffie schrijf ik dit blog. Want geluksmomenten, je moet ze herhalen en zo duurzaam mogelijk maken.

Happy tuesday!