30 07 Secret Umbrella: een magische reis

Op de foto met zangeres Paulina Dubaj van Secret Umbrella

Het blijft een feest. Tussen echte muziekliefhebbers in Paradiso staan, wetend dat je gewoon in je kloffie kan komen omdat niemand je zal beoordelen op je uiterlijk. De ogen zijn immers standaard op het podium gericht. Na Indian Askin en Jori Swart zat de sfeer er al goed in. Secret Umbrella betreedt het podium. Wacht, lopen mensen nu weg? Nee, ze gaan een drankje halen. De band installeert zich op het podium en neemt kalm de tijd om alles precies te krijgen zoals ze het willen hebben. Zangeres Paulina Dubaj heb ik eerder op het podium zien staan. Solo gaf ze altijd een indrukwekkende singer/songwriter perfomance. Ik ben benieuwd naar hoe ze het doet in een band. Tegen de tijd dat de band start, is slechts de helft van het publiek teruggekomen. Maar de daarop volgende minuten wordt het in no time weer stampvol. En dat is niet vreemd want vanaf het begin is het duidelijk dat deze band iets magisch heeft. De muzikanten zijn perfect op elkaar ingespeeld. Toeschouwers worden meegenomen op een muzikale reis die je af en toe aan andere grote artiesten doet denken, behalve dat dit toch heel authentiek blijft. Zo authentiek dat ik het lastig vind ze in een bepaald genre te plaatsen. Misschien is het ook het type genre dat je moet ervaren, in plaats van benoemen. Alles aan deze band is dynamisch, constant in beweging. Inclusief zangeres Paulina die bijna één wordt met de muziek en het publiek daarin meeneemt. Verbouwereerd aanschouw ik dit wonder, en ik kan me niet herinneren wanneer de laatste keer was dat ik zo’n goede performance heb gezien. Genoeg krijg je er niet van. Onderweg naar huis voel ik nog even of het aangeschafte promocd’tje nog in mijn tas zit. Eenmaal thuis voel ik me dusdanig geïnspireerd door de muziek dat ik zelf ook wil creëren. Mijn ziel is geraakt en ik wil schrijven! Maar daar ben ik toch iets te moe voor, dus ik kies voor mijn bed. Een week lang komt Secret Umbrella nog elke dag uit de boxen van mijn stereo. Ik hoor de zachte, fluwelen melodielijnen, afgewisseld met rouwe en verlangende uithalen van Paulina. Telkens als de vijf nummers afgelopen zijn ben ik teleurgesteld dat de cd is afgelopen. Met spanning wacht ik op de release van hun album.