dinsdag 29 april 2014

Een levensmissie, moet dat?

Hoeveel mensen weten op hun 39e wat hun levensmissie is? Of op hun 29e? Of 19e, misschien zelfs al 9e? Omringd door groene bergen in Oostenrijk, vraag ik mij dit af. Ik zit op het balkon en adem frisse lucht in. Het is laagseizoen dus om mij heen zijn huiseigenaren en hoteleigenaren bezig met opknappen, uitbouwen of onderhoudswerk. In de verte hoor ik een zaag, achter mij geklop, voor mij hoor ik geluiden van ijzer dat wordt geslepen en zo nu en dan rijdt er monter een auto het dorp in.

Ik hoor het je vragen beste lezer. Een levensmissie? Moet dat? Ik ben erg van het ont-moeten, dus je moet helemaal niets. Laat ik dat voorop stellen. En ik geniet echt wel van het geluid van de vogels en het uitzicht op groene naaldbomen. Maar toch wil ik opschrijven wat mijn levensmissie is. Omdat het makkelijker is om keuzes te maken als je dat weet. Je kunt makkelijker nee en ja zeggen tegen iets. Tijd is kostbaar dus kun je het maar beter niet verspillen.

Levensmissie klinkt heel groot. Alsof je de wereld gaat redden of – erger – verlossen. Het klinkt ook wel eng, want het suggereert dat je je ergens aan moet verbinden. Voor vrijheidslievende zielen is dit misschien niet aantrekkelijk. Of je vindt het wel best zo. Levensmissie? Doe niet zo raar, ik heb het al druk zat! Allemaal heel begrijpelijk. Maar ik heb besloten dat ik er één nodig heb. Ik weet ook niet waarom ik dat middenin de frisse berglucht wil vastleggen. Ik had ook een wandeling kunnen gaan maken en heel mindful in het Nu zitten zijn – ook heel waardevol. Maar als ik besluit dat ik iets nodig heb, is er geen houden meer aan. Dan duik ik erin en laat ik me meeslepen. En als je meeslepend van aard bent, is een levensmissie extra handig. Je zou anders zo maar ergens terecht kunnen komen waar het uitzicht niet bevalt, of erger nog, ontdekken dat je vastzit in een leven waar je niet om hebt gevraagd. In ieder geval niet bewust dan.

Help, ik heb een missie!
Laat ik maar direct kleur bekennen. Dit is mijn levensmissie:
Mensen stimuleren hun passies te volgen, hun talenten optimaal te ontwikkelen en ze in dienst te stellen van zichzelf en de wereld om ze heen.
Ik herhaal: ‘van zichzelf en de wereld om ze heen.’ Met andere woorden: practice what you preach. Of: Be the change you wish to see in the world om met de woorden van Ghandi te spreken. 

Ik vind weten wat je levensmissie is, van levensbelang. Misschien wordt dat wel de titel van mijn nieuwe boek: Levensbelang. Want als je weet waar je naartoe gaat, kun je bewegen in de juiste richting. Anders beweeg je maar wat. Zo simpel is het. Ik heb erg veel bewogen, maar niet noodzakelijk in de juiste richting. Ik heb mensen bewogen, maar niet noodzakelijk op de juiste manier. Nu wil ik zo veel mogelijk mensen laten bewegen, zodat zij straks dansend door het leven gaan en hun eigen melodie laten horen op de muziek van hun hart. 

Boekentip: The 7 habits of highly effective people van Stephen Covey.

maandag 7 april 2014

07/04 Elk boek dat eindigt, begint met het voorjaar

Ondanks de stapel werk die voor me ligt deze week, begin ik de dag met een rustmomentje. Vandaag heb ik me voorgenomen om zo min mogelijk te oordelen en zo veel mogelijk te genieten van de dingen die ik aan het doen ben.

Het is een bijzondere week. Het boek van twee auteurs waaraan ik mee heb gewerkt wordt deze week afgerond. Altijd leuk om klanten aan een nieuw kindje te helpen. Ja, ook jij kunt een boek schrijven! (In dit interview leg ik met andere schrijvers uit waarom iedereen kan schrijven).

En over een paar weken help ik weer een andere boekenklant met het afronden van haar boekkindje. Ook weer heel bijzonder. Beide boeken gaan in meer of mindere mate over coaching en persoonlijk leiderschap. Het zijn thema’s die de afgelopen twee jaar centraal stonden in mijn leven. 

Het vereiste gezamenlijk leiderschap om deze twee boeken goed af te ronden. En met het afronden van deze boeken, rond ik zelf ook iets af. Een fase waarin ik veel mensen mocht bijstaan met een boek in de rol van (co)schrijver of (eind)redacteur. In mijn nieuwe rol help ik mensen nog wel met hun verhaal, maar dan op een andere manier. Via individuele schrijfcoaching (koop een strippenkaart!), workshops of presentatiecoaching. En als spreker en organisator van inspiratiesessies help ik ondernemers bij het (her)vinden van hun verhaal (zie agenda op de website van Fabel). 

Dat de nieuwe fase in mijn leven samenvalt met een voorjaar dat zonniger is dan ooit, is iets om dankbaar voor te zijn. Het versterkt mijn energie. Maar eerlijk is eerlijk: de dankbaarheidsflow waar ik in zit sinds de boekpublicatie van 100 dagen dankbaarheid, komt en gaat. Vorige week was ik bijvoorbeeld erg onrustig en moest ik hard werken aan de motivatie om gewoon te werken (het voorjaar kriebelt te erg!). Actief blijven oefenen met "dankbaar zijn" is dan ook waar ik me op richten zal. Dus begin ik weer vanouds elke dag met een positieve intentie en probeer ik de dag te eindigen met iets waar ik van geniet. Ik weet dat het in sommige situaties erg moeilijk is om dit te blijven doen. Toch durf ik te stellen dat ondanks dat er veel in ons leven beter kan, er verschrikkelijk veel goeds is om dankbaar voor te zijn. Richt je aandacht daarop, en ik verzeker je dat alles waar je dankbaar voor bent meer wordt!  

Voor alle schrijvers en niet-schrijvers geldt: elk boek dat eindigt, begint met het voorjaar.