Doel: kijken of ik als model werk kan vinden in het buitenland
Mijn ‘modellencarrière’ begon ooit vijftien jaar geleden in Australië. Puur toeval. Ik was op een bankje in het park aan het schrijven in mijn dagboek en werd aangesproken. Vervolgens kreeg ik een rolletje als serveerster in de soap Home and Away. De afgelopen jaren ben ik nog redelijk actief geweest als model. Hoe ouder ik word, hoe leuker ik het vind. Maar voor ik de stekker er ooit uit trek, wil ik in ieder geval nog in het buitenland hebben gewerkt. En jonger worden we niet. Dus trok ik de stoute schoenen aan en benaderde wat bureaus die ik een paar foto’s opstuurde. Resultaat: ik mag een seizoen modellenwerk doen in Kaapstad! Doel afgevinkt.Ik spendeerde een dagje in de OBA. Uit de stapel tijdschriften die ik daar bekeek, bleven er zes over die ik wilde aanschrijven. Als je jezelf als redacteur aanbiedt, moet je al in de brief laten zien dat je creatief bent. Ik heb er dus behoorlijk wat uurtjes aan besteed om een verhaal op papier te krijgen waar ik zelf tevreden over was. Met succes: van de zes tijdschriften die ik op de ouderwetse manier een brief met cv stuurde, heeft de helft gereageerd. Eentje adviseerde mij in september met ideeën te komen. Een ander nodigde me uit en gaf me na de kennismaking meteen een opdracht voor een leuk artikel. Weer een ander tijdschrift liet me duiken in het thema 'vergeving' en me er twee artikelen over schrijven. Het werk is inmiddels af en ik heb er waarschijnlijk twee opdrachtgevers bij. Doel afgevinkt.
Doel: terug naar Australië
Ik zorg er altijd voor dat ik meerdere doelen bedenk, dat maakt het makkelijker om iets te bereiken. Een paar weken terug had ik dus ook bedacht dat ik weer eens een bezoek wilde brengen aan het land dat ik nog altijd als tweede thuisland beschouw: Australië. Dat had ik al tien jaar niet gedaan en dus werd het hoog tijd. Dit doel was kinderlijk eenvoudig. Ik hoefde er slechts een ticket voor te kopen. Waarom heb ik dat niet eerder gedaan? Check. Doel afgevinkt.
Doel: roman afschrijven
Dit doel loopt al een tijdje, zoals wel vaker het geval is met doelen die echt heel belangrijk zijn en zwaar tellen in je levensportfolio. Het vordert langzaam. Maar ik heb vandaag de 51.000 woorden gepasseerd! Ik vrees dat ik dit doel nog niet kan afvinken. In dit soort gevallen trek ik mijn koffer met wijsheden open om mezelf op te peppen: de weg er naar toe is het doel, het doel zelf het middel.
Hoi Alexandra,
BeantwoordenVerwijderenIk vind jou eerlijk gezegd best avontuurlijk hoor en moet het je nageven, je gaat ervoor en bereikt het toch maar dat je kunt doen wat je wilt. Denk nooit te gauw dat je iets niet kunt.
Je roman vordert kennelijk langzaam maar gestaag, maar ja, een mens kan ook niet alles tegelijk en schrijven is, tenminste voor mij, heel intensief. Bij mij duurt het ook minstens een jaar voordat een boek klaar is. Dit komt ook omdat het 'gewone leven' altijd maar doorgaat en vaak voorrang moet krijgen, zeker als je een gezin hebt.
Overigens ben ik wel benieuwd naar je roman. Enne.. 51.000 woorden is toch al zo'n 150 bladzijden denk ik..
Groetjes en succes met alles
Sigrid
Je hebt gelijk Sigrid en jij kunt het weten :) Als ik er non stop mee bezig zou zijn zou het niet heel veel sneller gaan vermoed ik. Ben nogal kritisch en als redacteur gewend niet te snel tevreden te zijn met de zinnen die op papier staan. Bedankt voor je berichtje.
BeantwoordenVerwijderenHoi Alexandra,
BeantwoordenVerwijderenDat je juist als redacteur kritisch bent, kan ik me voorstellen hoor. Het komt me ook niet onbekend voor. Hoewel ik niet gehinderd word door enige opleiding (wie weet hoeveel taalfouten er al in dit stukje staan), ben ik behoorlijk perfectionistisch. Het redigeren van een verhaal is veruit het meeste werk. Gisteren schreef ik in een uur tijd een column, waarna ik vervolgens zes uur bezig was, hem na te kijken. Want ook dat gaat op, hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer fouten je ontdekt. Misschien is het in jouw geval dus wel goed, er ook andere dingen tussendoor te doen.
Groetjes en succes met de afronding van je roman. Eén koper heb je al! Zet tegen die tijd maar online hoe ik aan een gesigneerd exemplaar kan komen,dan maak ik het geld over.
Sigrid
Hoi Sigrid,
BeantwoordenVerwijderenLeuk, een koper :)
Waar is je column te lezen?
Lfs,
Alexandra
Hoi Alexandra,
BeantwoordenVerwijderenTot toe nog nergens; hij moet in één van mijn twee nieuwe boeken komen, dat is aan Renate om te beslissen. Ze heeft me gevraagd de columns niet op hyves te zetten (omdat ze natuurlijk wil dat mensen mijn boeken kopen ha ha)
De eerste van de twee 'Chaos met autisme' komt in november uit. Misschien wel ongeveer tegelijk met jouw roman.
Groetjes Sigrid