Wordt het niet een fictieve vorm van navelstaarderij? Moet het plot niet een verrassende wending nemen? Is het wel literair genoeg? Wordt het personage wel geloofwaardig genoeg afgebeeld? Is hier geen sprake van stijlbreuk? Waarom moet ik nu ineens brieven erin gaan verwerken? Zou ik mijn schrijfblog niet eens moeten updaten? Op dat laatste heb ik gelukkig wel een antwoord, dat is een volmondig ja. Een blog bijhouden die de ontwikkelingen achter de schermen bijhoudt betekent dat je die ontwikkelingen beschrijft en dat heb ik al een tijdje niet gedaan. Ik heb gemerkt dat schrijven mij apathisch maakt. Dat is goed, verdedig ik mezelf, omdat apathisch worden betekent dat ik goed in het verhaal zit. Het liefst schrijf ik nu zeven dagen per week en gooi ik mijn hele sociale agenda in de prullenbak. Als ik aan het einde van het boek nog vrienden of überhaupt een relatie wil overhouden, lijkt me dit echter allesbehalve een goed plan. Dus ga ik toch op kraamvisite bij een van mijn beste vriendinnetjes die net bevallen is. Ga ik toch naar een vrijgezellenfeest van een vriendin omdat dat als het goed is maar 1x plaatsvindt. Toch naar de verjaardag van mijn zus. En aankomend weekend naar de verjaardag van een andere vriend en naar een bruiloft. Gisteren heb ik plechtig mijn laptop al na 1,5 uur dichtgeklapt om cadeautjes en knuffels langs te brengen bij een lieve vriendin die verdrietig is omdat haar vriend het heeft uitgemaakt. Het zijn allemaal uurtjes die ik met schrijven had kunnen invullen. Maar ik accepteer dat ik nu eenmaal niet op een hutje op de hei zit. Ook de zakelijke perikelen lopen gewoon door. Vorige week had ik een gesprek met een dj die een leuk boek schrijft en mij gevraagd heeft haar te begeleiden hierin. Daarna werd ik geïnterviewd voor een artikel dat binnenkort op blogmagazine Hello Anco geplaatst wordt. Samen met Anco van Hal stond ik op 1 juni in de Amstelveense krant: http://www.dichtbij.nl/amstelland/regionaal-nieuws/artikel/1969283/amstelveens-modellenbureau-lanceert-uniek-blogmagazine.aspx. En vandaag ga ik op visite bij een vriendin in Nijmegen. Maar voor het zover is heb ik twee mooie lange uren waarin ik weer met mijn neus, hart en ziel in mijn roman kan zitten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten