 |
| Noraly Beyer is net klaar met voorlezen |
Hierdoor denk ik terug aan de vraag die een bevriende tekstschrijver mij stelde na afloop van de boekpresentatie: ‘heb je al een empty nest-gevoel?’
Deze week komt er een stukje over de boekpresentatie op Hello Anco-magazine. Journalisten vragen of ik inmiddels aan een tweede boek ben begonnen. Vingers jeuken. Empty nest-gevoel? Is daar tijd voor dan?
Thuis liggen wat Schemervluchtjes op de boekenplank in de werkkamer. Af en toe loop ik erheen. Ik kijk dan liefkozend naar de kaft en ruik er stiekem aan. Er gaat niets boven de geur van nieuwe boeken.
Op Facebook druppelen positieve reacties binnen van mensen die het boek gelezen hebben en het niet konden wegleggen. Waar ik een jaar mee bezig was, hadden zij in twee dagen uit. Ik staar naar een spiksplinternieuw notitieboekje en pen die de aantekeningen voor roman twee moeten opvangen. Ze liggen al een paar dagen eenzaam op mijn bureau te wachten tot ik me over ze ontferm. Empty nest-gevoel?
Misschien een beetje…
Herkenbaar hoor. Zelf vergelijk ik het altijd met een bevalling. Je bent een aantal maanden in blijde verwachting op jouw kindje in wording. Niets is heerlijker dan het schrijven zelf. Dan is het boek eindelijk af en mis je het verhaal en je hoofdpersonen. Ik had dit heel sterk bij mijn roman.. Om dit lege gevoel kwijt te raken, is het enige wat je kunt doen aan een nieuw boek beginnen. Al moet je dat ook weer niet te snel doen. Het schrijven van een boek vraagt best iets van je en je mag best even achterover zitten je boek in handen nemen en er gewoon schaamteloos van genieten. Dit heb jij toch maar mooi geschreven! En inderdaad, de geur van een nieuw boek is heerlijk! Dat mis je toch maar weer wanneer je boek als E-book wordt uitgegeven ha ha..
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Sigrid